Kurpiowskie smaki

 

 

Kilka dni temu uczestniczyłam w wyprawie na Kurpie, czyli w rejon Polski dotąd mi znajomy tylko z nazwy jak Nowa Zelandia czy Przylądek Dobrej Nadziei. Okazało się, że ten malowniczy rejon jest zaledwie 400 km stąd, tuż przed Mazurami, na granicy Mazowsza. Widoki są tam aż po horyzont, pola zielone, na nich krówki jak z Chełmońskiego. Pewnie tu nas też tak kiedyś było, zanim deweloper zaczął budować białe domki z mini ogródkami z katalogu, zanim wprowadzono gospodarstwa wielkopowierzchniowe i wszędobylską modyfikowaną lub nie modyfikowaną genetycznie kukurydzę. Widoki sielskie, noce naprawdę czarne, a ludzie zaciekawieni i przyjaźnie nastawieni. Wsi spokojna, wsi wesoła…

Wyprawę organizowała Lokalna Grupa Działania Źródło, stowarzyszenie działające na rzecz gmin Dopiewo, Buk i Stęszew.  Byliśmy zakwaterowani w gospodarstwie agroturystycznym Dorota w Czarni. Miejsce idealne dla zbłąkanego turysty, gdzieś między polami i lasami, do końca nie wiadomo gdzie. Od pierwszego posiłku byłam zachwycona menu jakie dla nas przygotowano. Trochę wiejskie, trochę regionalne, zawsze smaczne i pięknie podane. Hitami śniadań i kolacji był smalec i fantastyczne, super twarde kiszone ogórki. Moją uwagę przykuwały oczywiście dania, których jeszcze nie jadłam, co znaczy, że sama jeszcze nigdy nie ich robiłam. Zafascynowały mnie klopsiki w zalewie octowej, rolada ziemniaczana w waflu, u nas zwanym andrutem, ryba jakby po grecku (ale nie do końca), cudowna niczym soczek nalewka miodowo- cytrynowa i piwo kozicowe (jałowcowe).

 

Drugiego dnia wyprawy zorganizowano dla nas warsztaty kulinarne. W czterech podgrupach uczyliśmy się robić: piwo kozicowe (na które podam przepis innym razem), fafernuchy, byśki oraz rejbak.

Fafernuchy (słodkie kopytka marchewkowe)

1 kg marchwi
0,5 kg cukru
1,5 mąki pszennej
0,5 łyżeczki pieprzu
Sól do smaku
Miód (dowolnie, nie za dużo)
1 paczka proszku do pieczenia

Marchew obrać i zetrzeć na drobnych oczkach. Do marchwi dodać pozostałe składniki.  Zagnieść ciasto, uformować wałek i kroić jak kopytka.

 

                                                                                       (Rejbak w tle, na pierwszym planie rolada ziemniaczana)

 Rejbak (babka ziemniaczana, kugiel)

4 kg ziemniaków
1 kg boczku wędzonego lub kiełbasy
½ litra mleka lub 1 szklanka  śmietany kremówki
3-4 cebyle
4 ząbki czosnku
1 jajko
Sól (1 płaska łyżka)
Pieprz

 

Ziemniaki obrać i zetrzeć na najdrobniejszych oczkach. Boczek lub kiełbasę pokroić w kostkę (nie koniecznie małą) i podsmażyć na oleju. Tak samo cebulę.  Boczek (kiełbasę) razem z cebulą i olejem przełożyć do ziemniaków. Dodać zagotowane gorące mleko lub śmietanę. Przyprawić do smaku. Ciasto przełożyć na blachę (podłużną jak do ciasta) wysmarowaną margaryna i posypaną bułką tartą. Piec około 2 godzin w odkrytej blasze.

Byśki  to obrzędowe  (raczej nie jadalne) figurki z ciasta zrobionego z różnego rodzaju mąk i wody.

 

 

Odwiedziliśmy także XXXV Kurpiowskie Miodobranie w Myszyńcu, imprezę obfitą w folklor ale i wszelakie wyroby z miodu, wosku i innych darów tej ziemi. Mnóstwo było nalewek, osobiście po degustacji i wielokrotnym zastanawianiu się nabyłam: ziołową (z pływającym jeszcze na dnie ziółkiem), mioduszkę  i sosnówkę J Fantastyczne smaki….

Więcej zdjęć na www.pulsgminy.pl