KONTRA SMAKI

 Czy te sajgonki mają coś wspólnego z chińskimi 春卷 ? Ale czy powinny mieć? *** W Łodzi, na jednym z podwórek przy Piotrkowskiej było nasze ChinaTown. Na placyku stało kilka bud z jedzeniem w stylu azjatyckim, działały całą dobę. Obowiązkowy finisz każdej imprezy. Miejsce miało status kultowy, choć żarcie było w większości marnej jakości. Czy nam to przeszkadzało? Czy miało to cokolwiek wspólnego z kuchnią chińską? Nikt się nad tym nie zastanawiał. Było tanio i najważniejsze że w ogóle było. Jak nie trudno się domyśleć, nazwa wzięła się od dekoracji, dań i osób tam pracujących. Wszystkie lokale były obwieszone czerwonymi lampionami ze dziwnymi znaczkami, w których czasem, podczas długiego oczekiwania na danie, doszukiwaliśmy się sensu. Osoby tam pracujące ewidentnie pochodziły z dalekiej Azji, ale powiedzmy szczerze, nikt nie wnikał skąd. Podejrzewam, że dość dobrze rozumieli język polski, ale ze sobą porozumiewali się tak, żebyśmy my nie kumali ich w ząb. Dla nas, grupy młodych igno

  Korzystając z wakacji udało mi się zacząć czytać nową książkę. „Apatyt na Italię. VESPAniała podróż kulinarna” autorstwa Brytyjczyka Matthew Fort’a. Książkę nabyłam, wraz z 9 innymi kulinarnymi wydawnictwami na aukcji internetowej, z której przychód przeznaczony był dla podopiecznych Hospicjum „Przystań” w Poznaniu. W zestawie dwie beletrystyki, a reszta książki lifestylowo – kulinarne, czyli takie które kocham ostatnio najbardziej, zaraz obok parapsychologii. Ale wróćmy do mojego czytadła. Książka jak łatwo się zorientować po tytule jest o tym, że facet jedzie skuterem Vespa przez Włochy (z dołu do góry), je, rozmawia z ludźmi, je, zachwyca się, pije, zwiedza, je, ogląda… i tak w kółko. Generalnie bardzo mu zazdroszczę. Książka jest napisana lekkim, bardzo soczystym językiem i podzielona na krótkie fragmenty. To pozwala po przeczytaniu kawałka szybko skoczyć do lodówki coś przegryźć.  Inaczej trudno te ociekające pysznym sosem lub oliwą słowa przyswoić. Ta książka wbrew pozorom